Af en toe kom ik een site tegen die op een of andere manier mijn aandacht trekt en iets leuks doet waar ik anderen op wil wijzen omdat ik denk dat zij er ook iets aan hebben of mee kunnen spelen. Eerder deze week was dat toen ik las over een site die elke willekeurige foto omzet naar een mosaic van emoji’s.
De statistieken hulpaapjes van WordPress.com heeft een 2014 jaarlijks rapport voor dit blog voorbereid. En ik hoefde het alleen te plaatsen 😉 Hier is een fragment: In de concertzaal in het Sydney Opera House passen 2.700 mensen. Deze blog werd in 2014 ongeveer 12.000 keer bekeken. Als je blog een concert zou zijn in het Sydney
Doorgaans besteed ik hier aandacht aan alle interessante, opmerkelijke, nieuwe, relevante zaken die op en rond Twitter en andere socialmedia kanalen gebeuren. Maar de boog kan niet altijd gespannen zijn, dus waarom zouden we deze nevelige zondagmorgen niet aan iets anders, minder serieus, besteden. Bijvoorbeeld een typetraining aan de hand van tweets?
Ik ben een liefhebber van ‘verhaaltjes’. Verhalen houden je bij de materie betrokken en hebben veel meer zeggeingskracht dan je in eerste instantie zou vermoeden. recent mocht ik tijdens Trendsfactory een lezing van Rob Prass bijwonen en die vond ik zeer inspirerend, hij koppelde verhalen vertellen aan gamification. Een zeer interessante invalshoek omdat de beste games ook vaak verhalen bevatten die meerdere lagen bevatten. Zo kan iedereen, newbie, ervaren of expert, steeds weer iets nieuws uit het spel halen. Over ROI (zowel return on Investment alsook return of Involvement) gesproken. vanmorgen zag ik een ander mooi voorbeeld over ‘storytelling’ die als een mashup werkt: The Life & Deatch of Whitney Houton in LBS on Google Maps.
Fictie is in staat om de meest fantastische verhalen tot leven te wekken, maar vanmorgen vond ik een site die maar weer eens bewijst dat de realiteit altijd vreemder is dan fictie ons doen kan geloven. En Google heeft daar een perfecte tool voor: Streetview. Maar om nu zelf de hele dag te gaan zoeken naar die vreemde alledaagse situaties die je tegen zou kunnen komen, daar ben ik eerlijk gezegd te lui voor. Daarom was ik wel erg blij met het werk van Jon Rafman en zijn site http://9-eyes.com/
Paarse Broeken taalgebruik, GeenStijls voor alle marketingmensen, kan nogal eens hoogdravend, opgeklopt, onbegrijpelijk, doorspekt met vaktaal en kant nog wal rakend zijn. Dat geldt natuurlijk niet voor de klare taal van ondergetekende (ahum). Maar feit is dat elke beroepsgroep zijn of haar eigen jargon heeft. Uitdrukkingen en afkortingen die voor leken totaal onbegrijpelijk zijn, maar die vakgenoten exact op hun waarde en inhoud weten te schatten.
Wie heeft de meeste volgers, wie de meeste views, wat wordt het meest geretweet en vooral: Hoeveel ‘vrienden’ heb je op Hyves of Facebook. Het lijkt soms wel of social media alleen maar gaat om meer, beter, grootst. En als het dan op video’s aankomt is er maar één KING: YouTube. Niet voor niets heeft Google dat videoplatform gekocht terwijl ze zelf ook een platform voor video’s hebben.
Het gebeurt niet vaak dat ik moet lachen als ik mijn spambox nog een keer visueel controleer, maar gister was het weer eens raak. Bij het scannen viel Tweetie me op, denkend aan Tweetie, de voorloper van Twitter from Twitter stopte ik om me daarna te realiseren dat de spammers me toch weer zover hadden gekregen ze aandacht te schenken:
Zoals belooft zou ik hier ook regelmatig losse zaken droppen. De onderlinge relevantie durf ik niet te geven, behalve dan dat ze mij om welke reden dan ook interesseerden! Daar waar mogelijk geef ik credits aan degene die me attendeerde indien privé-persoon of bron. Onmogelijke Captcha Captcha’s zijn soms lastig, maar om het versturen van
