Wie ooit de moeite heeft genomen om mijn LinkedIn profiel te bekijken weet dat ik vroeger vrij lang in een concertzaal gewerkt heb: De Nieuwe Pul in Uden. Voordat ik daar ging werken, eerst als vrijwilliger en later als beroepskracht voor PR en publiciteit, zag ik daar mijn allereerste live-optreden van een echte band. De naam van de band was Basement 5; de muziek liet een indruk achter die eigenlijk nooit is weggegaan. Daarom deze post, omdat eigenlijk iedereen deze voorloper van cross-over moet kennen.
Basement 5 ontstond in 1980, voor de volledig bio verwijs ik graag naar hun Wiki-pagina, overtypen is ook zoiets. De muziek: een cross-over tussen reggae en punk zoals ik sindsdien nooit meer gehoord heb (okay, Bad Brains kunnen er ook wat van, hebben langer bestaan en meer platen gemaakt; een goede tweede).
Maar Basement 5 had iets wat mij als 15-jarige punkertje aansprak: een wilde overtuiging dat je je eigen leven vorm kon geven zoals je dat zelf wilde. Dat je niet per se je hoefde te voegen naar de heersende conventies, dat je je eigen pad kunt kiezen en dat blijven volgen of anderen dat nu leuk vonden of niet, zolang je maar niet ten koste van anderen leeft.
Maar de muziek bleef de belangrijkste aantrekkingskracht hebben, ben je benieuwd? Kijk dan eens naar onderstaande video van hun nummer Omega Man. Een nummer dat overigens is gemaakt naar aanleiding van een oude science fiction film uit ’71 met Charlton Heston in de hoofdrol. Vreemd genoeg een film die óók veel indruk op me gemaakt had in het voorgaande decennium.
Die film is later overigens nog verschenen als een remake met Will Smith: I Legend.
Basement 5 bracht één belangrijke plaat uit 1965 – 1980, later verscheen dezelfde plaat nog eens in een extravagante dub-versie. Mijn broer had die plaat, en ik wilde hem ook. Maar hoe ik ook zocht, op platenbeurzen, in obscure winkels en overal waar ik hem maar dacht te kunnen vinden zocht ik eerst naar Basement 5, maar helaas, de elpee was niet meer te krijgen.
Al mijn vrienden waren van mijn zoektocht op de hoogte, crowd searching avant la lettre, maar ook zij vonden niets (wij waren nogal eens in platenzaken te vinden). Dus je kunt begrijpen dat mijn vreugde erg groot was toen een kennis plots, en nu spreek ik over een tiental jaren later, met een cd op de proppen kwam! Daarop stond niet alleen de eerste elpee op, maar ook de dubversies van de nummers. Sindsdien luister ik er regelmatig naar. Prachtige sfeervolle muziek die zwanger is van de ingehouden woede, luister maar eens naar Immigration, of Paranoiaclaustrophobia Dub.
Maar toen ik zojuist op YouTube zat te kijken zag ik twee platen die ik nog niet heb! Dus mensen, mocht je onderstaande nummmers toevallig in je oude platenkast hebben liggen en ze toch niet meer draaien! Maak mij er svp blij mee, ik heb nog een platenspeler, maar cd’s en/of mp3’s zijn ook welkom.
Voor meer luisterplezier:
- Basement 5 op Last.fm
- Basement 5 op MySpace
1 reactie on “Basement 5: Mijn eerste live-optreden”